Wiele razy później to sobie wyrzucasz i wściekasz się sama na siebie. Obwiniasz się od razu o wszystko nawet jeśli coś nie stało się z twojej winy. To normalne , że chcesz dać swojemu dziecku wszystko , by miało się jak najlepiej i w jego oczach być super rodzicem. Najchętniej pozwoliła byś mu jeszcze na to i na tamto , ale przecież chcesz je dobrze wychować! Z głową ! Niektórzy rodzice obierają sobie zupełnie inną drogę twardo stoją przy swoim, że dobrze robią a co najgorsze chwalą się tym wszystkim dookoła. Nie będąc w ogóle świadomym ile krzywdy robią tym dziecku. Straszenie dziecka obierają sobie za tą najlepszą pomoc w jego wychowaniu. Strach to nie metoda wychowawcza! Będę to powtarzać zawsze! Niesie za sobą także wiele konsekwencji. Odbija się na psychice dziecka , ma wpływ na jego dalszy rozwój. Dziecko staje się zlęknione , zniechęcone i zagubione . Zaczyna się bać większości rzeczy a do nowych wyzwań podchodzi z dużo większym strachem. Takie lęki zniechęcają przed poznawaniem świata , odkrywając go dziecko nie wie  co po drodze napotka kiedy cały czas jest faszerowane tym , że stanie się coś złego. Często rodzice robią to z bezsilności lub po prostu jest to dla nich łatwiejszy sposób by "ustawić dziecko do pionu". Obwiniając później o to , że jest strachliwe. Taka metoda wydaje im się skuteczna , nie wiedząc ile robią tym szkody. Trudno potem to naprawić , bo ślad zostaje głęboko w pamięci. Czasem zdarzy ci się palnąć coś typu : "Tak to Mama sobie pójdzie!" już takie słowa mogą się dziecku głęboko wryć w pamięć. Będzie się bało , że po prostu je zostawisz albo znikniesz. Obojętnie czy zrobisz to w chwilowej złości nie będąc do końca świadoma dziecko to zapamięta i możliwe , że kiedy będziesz gdzieś wychodzić będzie pilnowało i nie opuści cię na krok. Notoryczne powtarzanie na pewno do tego doprowadzi bo sama zrodzisz w nim ten lęk. Nieraz masz dość powtarzania w kółko  "nie wchodź " , " nie rób" "bo spadniesz" i dobija cię , że twoje słowa tylko odbijają się o ścianę. Zero reakcji. Jesteś wkurzona i bezsilna , ale uważaj na słowa.  Straszenie słowne i groźby nigdy nie pomogą. Tylko szkodzą. Jak już wiesz śledząc nas , Marcel to kamikadze częsty wypadkowicz jakiś czas temu mogłam mu tysiąc razy powtarzać : "nie wchodź na te schody!!" wkurzałam się na niego i już widziałam jego kolejny upadek. W końcu za którymś razem osunął się ze stopnia i zbił kolano. Nie płakał chodził mi i pokazywał na schody "ała". Od tamtej pory ciągnie mnie w ich stronę za rękę. Jest masę takich sytuacji kiedy mogę tłumaczyć a on dalej swoje. Panika i nerwy nie są niczym dobrym. Czasem dziecko musi upaść by poznać konsekwencje swojego czynu , w  ten sposób się uczy. Ciekawość pcha go wszędzie a jak się sparzy staje się ostrożniejszy. Ty możesz sobie włosy z głowy rwać i nic z tego. Wszyscy popełniamy jakieś błędy sztuką jest się przecież na nich uczyć nie powielać. Nigdy nie będę za wychowywaniem dziecka w strachu , straszenie dziecka nie jest nauką. Są nią naturalne konsekwencje czynów. Zastraszanie dziecka nie sprawi , że stanie się grzeczne a zlęknione. Przede wszystkim nie jest metodą na wychowawczą. Przynosi wiele szkody i krzywdzi twoje dziecko. Może spowodować wiele zaburzeń i nawet wzbudzać u dziecku agresję. Jeśli wydaje ci się , że straszenie słowne od czasu do czasu to nic złego. Bardzo się mylisz. Nawet wtedy te słowa mogą zbyt mocno trafić do dziecka. Nie zrozumie , że powiedziałaś je tak w chwilowej złości by coś na nim wymusić. Nie będzie wiedziało czy faktycznie nie zrobisz tego co mówisz , za to po prostu zacznie się bać. I z pewnością ten lęk szybko nie minie. Zawsze kiedy jesteś zdenerwowana pomyśl o tym ! Zerknij też na poniższą listę i przypominaj sobie ją każdego dnia.

5. Zobaczysz co tata ci zrobi! - Zrobisz z ojca dziecka stwora , który będzie chciał je skrzywdzić gdy zrobi coś źle.