Małe dzieci nie potrafią sobie radzić z emocjami a my rodzice nieraz staramy się je zagłuszyć. Nie płacz ! Nie krzycz! Właśnie te trudniejsze emocje potrafią wyprowadzić nas z równowagi.... W czasie rozwoju emocjonalnego u dziecka dobre i złe emocje mieszają się na przemian. Maluch nie umie jeszcze nad nimi zapanować. Nie zrobi tego na nasz rozkaz czy prośbę. Towarzyszące zbyt silne uczucia powodują , że dziecko nie zawsze wie jak się zachować w danej sytuacji. Dzieci przeżywają je silnie od środka.
Pod ich wpływem zdarzają im się spontaniczne wybuchy krzyku , płaczu złości. Najczęściej dzieje się to na oczach innych ludzi czego my rodzice bardzo się obawiamy takich przedstawień. W sytuacjach tego typu zawsze rodzice stają się potworami , których należy krytykować za złe wychowanie dziecka.  Myślimy , że dzieci nam się zgorszą pod wpływem wyrażania złych emocji. Gdzieś tam w naszych głowach siedzi strach  , że skoro dziecko będzie wyrażało częsty gniew napady złości zaczną się nasilać i w przyszłości będzie to miało swoje skutki. Emocje i odczucia nie mogą być tłamszone w środku ! Nie zagłuszajmy ich! Nie dajmy dusić w sobie ! Pozwólmy dzieciom poznawać wszystkie dobre i złe emocje.  Nauczmy jak sobie z nimi radzić zamiast stopować. Powinniśmy pomóc dzieciom je zrozumieć i nauczyć rozpoznawać. JESTEŚMY NAUCZYCIELAMI. Tak dzieci sprawdzają nasze sposoby radzenia sobie z emocjami na co dzień w najróżniejszych sytuacjach. Bacznie obserwują nasze reakcje i to w jaki sposób my wyrażamy poszczególne emocje. Zdarza ci się krzyczeć i mówić głupie rzeczy kiedy jesteś zła? Dla twojego dziecka będzie to sposób na wyrażanie złości. Będzie naśladował ciebie i osoby z otoczenia jeśli one będą wulgarne nie zdziw się jeśli twoje dziecko wyrażając gniew też takie będzie. Doświadczając uczuć dziecko uczy się od nas jak przełamać strach , jak odreagować złość , w jaki sposób przeżywać smutek i złość.. Wzorują się na nas! Nie wstydźmy się pokazywać emocji i nazywać ich ! Nie ukrywajmy na co dzień! Nie hamujmy też naszych dzieci w obawie o złe wychowanie bądź krytykę. Kiedy uczucia dziecka zostają zlekceważone z pewnością zacznie dusić je głęboko w sobie. Jeśli nie nauczysz swojego dziecka jak radzić sobie z emocjami będzie zagubione. W przyszłości będzie ciężko zmierzyć się z nieznanymi odczuciami. Dziecko przeżyje szok i załamanie bo uczucie , którego doświadczy będzie tak bardzo obce , że sobie z nim nie poradzi. W tej naszej szarej zwykłej i jakże pracowitej codzienności zbyt często zapominamy jak ważne jest okazywanie uczuć. Wysłuchanie , poświęcanie czasu , pomoc i wsparcie , wspólne okazywanie miłości gestami oraz słowami bo czasem spychamy to na plan boczny..  To przecież jest tak szczególnie ważne! Najważniejsze bez nas naszej pomocy , wsparcia , miłości , uwagi nie poradzą sobie same nie odnajdą się i nie nauczą wszystkiego! Wymówek zawsze całe mnóstwo bo praca bo obowiązki ograniczają nas maksymalnie. Zawsze znajdziemy jakiś pretekst. Nie teraz , jutro pojutrze mam dużo pracy ! Każdego dnia powinniśmy słuchać swoich dzieci , nie zapominać okazywać tej miłości , nieść pomoc w nauce i rozwoju z zaangażowaniem. Pielęgnować i szanować uczucia dziecka.. Towarzyszyć i być wsparciem w ich odkrywaniu oraz pomóc je zrozumieć..