Dzieci błyskawicznie wyłapują nasze wpadki i przeróżne dziwne zachowania innych naśladując je do znudzenia. Najczęściej i najłatwiej przychodzą im te , których robić nie powinny.. Bywa , że zapomnisz się ugryź w język. Palniesz coś głupiego kiedy dziecko akurat weszło do pokoju.. Niestety to nieodpowiednie słówko , które ci się zwyczajnie gdzieś wymsknęło usłyszałaś potem razy tysiąc z ust twojego dziecka.. Utrwaliło je sobie niemal z miejsca i rzuca nim zawsze gdzie najbardziej tego nie chcesz..
W końcu dziecko zaczyna zaskakiwać cię jeszcze gorszymi rewelacjami. Chwali się , że nauczyło się pluć do tego gryźć , nie zapomni zaprezentować dłubie w nosie i próbuje wydobytych skarbów. Dołoży ci jeszcze występ artystyczny tupania nogami i przekrzykiwania z nowymi brzydkimi słówkami. Może jeszcze brudna zabawa z jedzeniem na oczach innych tak na pokaz? Szok totalny odbiera ci mowę , ale jak skąd , kto gdzie i dlaczego ? Zadajesz sobie pytanie. Kiedy twoje dziecko zaczyna obcować z rówieśnikami ma kontakt ze społeczeństwem przynosi ci do domu nowo podłapane umiejętności. Załamujesz ręce i często te irytujące zachowania są powodem do wstydu przed innymi. Po takich popisach nie wiesz gdzie masz się ukryć! Brakuje ci już siły by poskromić małego terrorystę. Mimo twoich starań irytujące zachowania powtarzają się częściej.. Tak jakby twoje dziecko robiło ci na złość. Nie chcesz a to ja będę jeszcze więcej! Takie zachowania doprowadzają nas rodziców do szału! W takich chwilach najczęściej czujesz jak ogarnia cię bezradność no przecież próbujesz i nic! Podczas wyjścia zaczynasz się obawiać , że znowu wśród znajomych twoje dziecko strzeli jakąś gafę a oni obdarują cię surowym uśmieszkiem. Najczęściej dzieciaki pragną się chwalić takimi irytującymi zachowaniami przed większą publicznością. Zdobywają wtedy zainteresowanie i są w centrum uwagi. Uczą się od rówieśników bo przychodzi taki wiek kiedy wzorują się tylko na nich. Ty za wszelką cenę próbujesz uniknąć wpadki zaczynasz od razu reagować , ale nie do końca obierasz właściwą taktykę. Czasem to właśnie my rodzice popełniamy błędy , które raczej są prowokacją dla dzieci do takich zachowań. Zupełnie nieświadomie kiedy już cierpliwość jest na najniższym poziomie. Irytujące zachowania u dziecka da się pokonać! Czasem jest to po prostu okres buntu i takie zachowania są przejściowe. Dziecko poznając świat chłonie to co dookoła niego nie wie co jest dobre a co złe musi się tego nauczyć ! Od tego ma nas rodziców a przy tym nasze wsparcie i duży zapas cierpliwości w jaki powinniśmy się uzbroić.


                                                  Nie przypominaj !

  Jeśli będziesz wciąż drążyć temat i wspominać dziecku złe zachowania  wcale o nich nie zapomni. Tym o to sposobem sama sprawisz by zostały w jego w pamięci. Będzie strzelało dalej takie popisy kiedy je sobie utrwali na dobre ! Ciężej będzie ci z nimi walczyć! Szczególnie jeśli zauważy , że cię to wkurza wtedy nie ma zmiłuj!

                                    Nie daj się sprowokować !

Jak tylko twojemu dziecku uda się pogrywać z tobą i wyprowadzać cię z równowagi kiedy tylko zechce będzie się tak z tobą bawić do znudzenia. Jak najczęściej postara się  prowokować cię złym zachowaniem. Po co? by zobaczyć jak się wściekasz a za chwilę załamujesz ręce to przecież zabawne. Ma na ciebie sposób. Kiedy tylko wyczuje twoją bezradność masz przechlapane matko! Dzięki temu zawsze będzie w centrum uwagi i będzie zawsze zauważone w towarzystwie... Tylko spokój opanowanie i dobra dawka cierpliwości może cię uratować!

                             Uświadamiaj a potem wymagaj! 

Tak Tak! Ty musisz uświadamiać dziecko co jest dobre a co złe... To my rodzice powinniśmy tego uczyć! Zamiast wytykać i krytykować zachowania zacznij tłumaczyć dziecku , że te wszystkie irytujące popisy są nie na miejscu. Niegrzeczne dzieci tak robią , tak nie wypada . Odwołuj się do postaci z bajek czyniąc za przykład dobre zachowania. Staraj się uzmysłowić dziecku konsekwencje złych zachowań pokaż , że złe osoby spotyka kara... Pomóż  dziecku to zrozumieć a nie odgórnie wymagaj!

                                            Świeć przykładem! 

My rodzice jesteśmy wzorami do naśladowania dla naszych dzieci. Jeśli wasze zachowania i osób w otoczeniu pozostawiają wiele do życzenia nie zrobisz ze swojego dziecka ideała. Wszystko co nieodpowiednie podłapie szybciej niż myślisz i nawet stanie się to normalne. Cóż się dziwić? no przecież takie zachowania są codziennością w domu. Macie świecić jak najlepszym przykładem by dobrze wychować dziecko a nie je gorszyć! Więc zacznijcie od siebie jeśli przytrafiały się jakieś wpadki staraj się by już się nie powtarzały! Staraj pilnować osoby z waszego otoczenia by niestosowane gafy nie zdarzały się im często przy twoim dziecku. Gdy masz powiedzieć coś głupiego co będzie potem powtarzane w kółko ugryź się w język i pamiętaj o tym w takich sytuacjach! Nawet jeśli rówieśnicy zaczną uczyć dziwacznych popisów to wy jesteście autorytetem ! Wasze zdanie jest najważniejsze i to z nim będzie się liczyć wasze dziecko!